Caminito del Rey

Hoe de Caminito del Rey veranderde van een bergpad boven een kloof voor de arbeiders van hydraulische energiecentrales naar een van de bekendste toeristische attractie’s van Zuid-Spanje.

In het jaar 1901 begon ingenieur Rafael Benjumea met de werkzaamheden om water vanuit het begin van de kloof van Gaitanes naar het einde te brengen. Dit werd gedaan om elektriciteit op te wekken door middel van het aanleggen van een dam. Het project werd de waterval van El Chorro genoemd. Hij bouwde zijn eigen huis vlakbij La Josefona bridge, dit huis staat er nog steeds. Maar tussen de hydraulische centrales van Gaitanejo en El Chorro moest een pad komen. Deze werd gemaakt voor de arbeiders en voor de spullen die zij nodig hadden om aan deze centrales te werken. Zo konden zij gemakkelijk onderhoud doen aan beide kanten. Het pad dat in 1905 werd geopend was 3 kilometer lang en maximaal een meter breed. Het lag destijds ook al honderd meter boven de rivier El Chorro, tegen de rotswanden aan. Als bijkomend voordeel waren twee dorpjes aan weerszijden van de kloof, El Chorro en Ardales, met elkaar verbonden.

2015: de opening van een nieuwe Caminito del Rey: In het jaar 2006 zag de Andalusische regering in dat het wel weer een toeristische attractie kon worden. Het hield destijds rekening met zo’n 7 miljoen euro. Restauratiewerken startten echter pas in 2014 onder leiding van architect Luis Machuca. Het bleek lastig om het pad helemaal veilig te maken doordat de stalen bouten diep moesten worden verankerd in de rotsen. Er werden onder andere Alpinisten en een groot aantal helikopters ingezet. Ook de brug werd gerepareerd. Toch kon het pad al in maart 2015 worden geopend. Het totale kostenplaatje was 8,2 miljoen euro, gezamenlijk gedragen door de Junta van Andalusië en de stad Málaga. Hier zat ook de verbetering in van de toegangswegen, de busverbinding en de aanleg van diverse parkeerplaatsen.